Ik ben een tijd geleden begonnen met deze serie kijken en vond het meteen superleuk. Ergens halverwege het tweede seizoen haakte ik echter af, maar een paar maanden later ben ik toch weer begonnen. En ik heb er absoluut geen moment spijt van gehad.
Verhaal
Het verhaal gaat over een groep mensen wiens vliegtuig crasht op een eiland. Vanaf aan merken ze dat er iets niet klopt aan het eiland en dat ze er niet alleen zijn. Elk seizoen (het zijn er zes) zijn ze weer een stap verder en eigenlijk weet je tot de laatste aflevering niet zeker wat er nou allemaal gebeurt.
Dat is meteen een mooi bruggetje, want dat is ook het meest geweldige punt van Lost: je weet nooit wat er daarna gaat gebeuren. De schrijvers van de serie zijn je als kijker altijd een stap (of twee) voor. Bij heel veel vooral Amerikaans series heb je altijd het gevoel dat ze niet van tevoren bedenken wat de volgende aflevering inhoudt. Het wordt dan snel een beetje neppig. Maar bij Lost krijg je het idee dat ze het einde al precies wisten toen ze de eerste aflevering schreven.
Personages
De hoofdpersonages zijn eigenlijk allemaal even interessant. Allemaal hebben ze hun achtergrond en je leeft werkelijk met ze mee. De acteurs vertolken de rollen ook allemaal goed. Neem nou bijvoorbeeld Emilie de Ravin, die Claire speelt.
Ze moet een jonge, Australische moeder voorstellen die alles over heeft om haar kind veilig stellen, iets wat moeilijk kan zijn op een eiland met vijanden op de loer. Ze vertolkt deze rol echter fantastisch en maakt je geloven dat ze echt alles voor haar kind over heeft.
Alles aan Lost is eigenlijk supergoed, maar het verhaal blijft daar bovenuit torenen. Het is altijd spannend, houdt je in je greep en is onvoorspelbaar. Ik vond Lost een ontzettend goede serie (alsof ik dat nog niet subtiel had laten doorschemeren) en hij staat absoluut in mijn top 10 favorieten.
x shar
Geen opmerkingen:
Een reactie posten