Ik begon make-up te dragen toen ik een jaar of 14 was, maar dit bleef bij mascara. Pas sinds een jaar draag ik meer en begin ik ook steeds meer uit te vinden waar mijn voorkeur ligt qua kleuren, combinaties en hoeveelheden.
Wat make-up voor mij betekent, is dat het mijn eigen gezicht nét dat extraatje meer geeft en mijn mooiere kanten hopelijk wat beter uit laat komen. Dit betekent ook dat ik het niet erg vind als er af en toe een puistje of een beetje vlekjes te zien zijn. Als je maar ziet dat het mijn eigen huid is.
Wat make-up niet voor je zou moeten betekenen (naar mijn mening), is een masker. Een masker waarachter je jezelf verstopt en waar je niet meer achter vandaan komt. Ik vind het dan ook absoluut geen gezicht als je je met een dichtgepoederd, compleet egaal gezicht de deur uitgaat. Op tv ziet dit er prima uit, maar in het echte leven valt dit al snel op (en niet in de positieve zin).
Begrijp me niet verkeerd, ik gebruik ook bijna dagelijks poeder op mijn gezicht, maar ik zie zoveel meiden die hun gezicht helemaal egaal maken en er daarna niets mee doen.
Hoe cliché het ook klinkt, make-up doe je voor jezelf. Zodra je het enkel en alleen voor andere mensen gaat doen, ga je de fout in. Dit is wat ik bedoel met een masker opzetten.
Liefs,
x shar
Geen opmerkingen:
Een reactie posten